Op het moment dat ik dit schrijf is de goedheiligman weer terug naar Spanje en maken we ons op voor het volgende feest/de volgende feestdagen, nl. Kerst en Oud en Nieuw en voordat je het weet is het jaar alweer voorbij.
In de afgelopen dagen hebben wij met onze kinderen en kleinkinderen uit volle borst o.a. “Vol verwachting klopt ons hart…..” gezongen en mede naar aanleiding van die woorden wil ik het een en ander met u delen.
We zitten nu in de adventstijd en komen steeds dichter bij de Kerst(dagen) en wachten op dat moment/die dagen, net zoals de vaak in de Bijbel genoemde wachters op de morgen wachten.
Maar verwachten we ook iets meer daarvan?

In het mooie dorpje Abbenbroek ligt naast de oude hervormde kerk (nu in hersteld verband) de oude begraafplaats en boven het hek, wat toegang geeft tot die begraafplaats, is een versje aangebracht wat luidt:

Heb eerbied voor deez plaats
Ontdaan van aardsche zorgen
Rust hier het menschlijk stof
Tot aan den jongste morgen.

 Ik ben altijd geraakt door dat gedichtje omdat de talloze generaties die daar begraven liggen  - naar ik denk – een moeilijk en zwaar leven hebben gehad, zodat het uitzicht op een opstanding op de jongste morgen, hen troost en een vooruitzicht boden op een beter bestaan dan hun waarschijnlijk kommervolle aardse bestaan.
Dat is nog eens wat om naar uit te zien / te verwachten!
De realiteit heden ten dage is echter dat wij door dit visioen niet of nauwelijks worden geraakt en onze verwachtingen op een andere manier invullen.
We leven nu in de adventstijd toe naar de Kerstdagen die – zoals ons herhaaldelijk is voorgehouden - in feite een onlosmakelijk onderdeel zijn van Pasen.
Het visioen daaraan verbonden is van een geheel andere aard, dan het visioen van onze voorouders, die op de jongste morgen hoopten op te staan en tot de zaligen vergaderd hoopten te worden.
Wij daarentegen verwachten met de Kerst (en als gesteld aansluitend met Pasen) – overigens ook samenvallend met de kortste dag en het daarna weer lengen der dagen en de terugkeer van zon en licht – vrede, vreugde en dankbaarheid voor ons leven hier en nu, met de opdracht – in navolging van onze opgestane Heer – die vrede, vreugde en dankbaarheid uit te delen.

Als dat ons oogmerk is dan kunnen we met Ps.130: 6 zeggen:

Mijn ziel wacht op den Here,
Meer dan wachters (uitzien) naar de morgen.

Als afsluiting van deze oproep nog iets moois, alweer uit Abbenbroek.
In de gevel van het oude Gereformeerde kerkje (wat allang geen kerk meer is maar een aardige woning) zit een steen gedateerd 1892 en voorzien van de tekst:

Van den opgang der sonne af
hot haren nedergangh
zij de naam des Heren geloofd.

En met mij heeft u dan al lang geconcludeerd dat we hier te maken hebben met een citaat uit Psalm 113: 3, waar we in de berijmde versie kunnen lezen:

Prijst, halleluja, prijst den Heer,
Gij ’s Heeren knechten, immermeer
Moet ’s Heeren naam gezegend wezen
Van waar de zon in ’t Oosten straalt
Tot waar z’in ’t Westen nederdaalt
Zij ’s Heeren grote naam geprezen.

 

Wij wensen u en de uwen gezegende Kerstdagen en goed 2017!!

Nico Hanemaayer