De vorige maand ging het over ‘water’ in verband met Pinksteren. Dit nummer tap ik uit een ander vaatje, al begint het weer met water.
We doopten enige tijd geleden een kindje met de naam Britt. Rond diezelfde tijd bezochten mijn vrouw en ik de bron van
St Brigid, haar naamgenoot, in Ierland. Toevallig, maar je gaat dan toch denken: wat kunnen we daarmee in die doopdienst? Dus gingen we op zoek naar informatie over die, voor ons tot dan toe onbekende, christelijke kerkmoeder van ruim 1500 jaar geleden.
Haar naam is verbonden met het Book of Kildare, één van de hele beroemde handschriften uit die tijd - u kent misschien wel het Book of Kells. Het werd gemaakt in een klooster dat zij stichtte en dat een beroemd centrum werd in die tijd van spiritualiteit en christelijke missie. In de paastijd gebruikten we een St Brigid-kruis, op de afbeelding hiernaast ziet u haar met het naar haar genoemde kruis, daarover later nog wel eens meer. De vuurkorf zou overigens heel goed een verwijzing naar Pinksteren kunnen zijn: Pasen en Pinksteren hadden bij haar alles met elkaar te maken.
Nu we leven in de tijd na Pinksteren wilde ik u graag laten kennismaken met een bijzonder gebed van haar hand.
Zoals u weet wordt de discipelen verweten op de eerste Pinksterdag dat zij teveel zoete wijn hebben gedronken. De omstanders weten niet zoveel raad met het enthousiasme en de vrijmoedigheid van de eerste christenen: ze stroomden over van geluk om hun opgestane Heer.
Die wijn speelt vaker in de Bijbel een rol, een beeld voor de overdaad, de genade van Godswege. Denk aan de bruiloft te Kana, of aan de berg met zoete wijnen uit de profeten.
Dus zo gek was die opmerking over zoete wijn niet op die eerste Pinksterdag... De omstanders spraken met meer profetisch gehalte dan ze zelf wisten!
Nu werd er in het Ierland ten tijde van St Brigid niet zoveel wijn verbouwd als in Kanaän. Wat wel, tot op de dag van vandaag, in Ierland veel gebrouwen werd was bier (we bezochten niet alleen de St Brigid-bron in Kildare maar ook het famous Guinness museum in Dublin). Het was in vroeger tijden gezonder om bier te drinken dan water. Dat alles samen, het bijbelse verhaal over de overvloed van geestrijke drank en dat wat voorhanden was, hebben St Brigid wellicht geïnspireerd tot het volgende lied/gebed.
|
I'd like to give a lake of beer to God. |
Ik zou een meer vol bier aan God willen geven. Ik zou het heerlijk vinden de hemelse Gastheer daar te zien drinken (1) tot in alle eeuwigheid |
| I'd love the men of Heaven to live with me, To dance and sing. If they wanted, I'd put at their disposal Vats of suffering |
Graag zou ik met de hemelse mensen samenzijn om te dansen en te zingen En als ze dat zouden willen, zou ik hun vaten vol lijden ter beschikking stellen |
| White cups of love I’d give them, With a heart and a half; Sweet pitchers of mercy I'd offer To every man. |
Witte bekers van liefde zou ik hen geven, met heel mijn hart Zoete kruiken van barmhartigheid zou ik aanbieden aan iedereen. |
| I'd make Heaven a cheerful spot, Because the happy heart is true. I'd make the men contented for their own sake I'd like Jesus to love me too. |
Ik zou van de hemel een vrolijke plek maken Want een gelukkig hart is echt Ik zou de mensen tevreden maken ter wille van henzelf En ik hoop dat Jezus óók van mij houdt. |
| I'd like the people of heaven to gather From all the parishes around, I'd give a special welcome to the women, The three Marys of great renown. |
Het zou fijn zijn als de mensen in de hemel zich zouden verzamelen, overal vandaan Ik zou de drie Maria’s met hun grote faam speciaal welkom heten. |
| I'd sit with the men, the women of God There by the lake of beer We'd be drinking good |
Ik zou daar zitten, met de mannen en vrouwen van God, daar bij het meer vol bier We zouden tot onze eeuwige gezondheid drinken en elke druppel zou een gebed zijn. |
