Een romeinse jongen met de naam Patricius was 16 jaar oud toen hij in 400 na Christus werd ontvoerd door plunderaars en vervolgens in Ierland als slaaf verkocht. Zijn haat tegen de Ieren die hem hadden verhandeld wist hij te overwinnen en later werd hij de apostel van Christus van Ierland. Van deze Patricius, in het Engels werd dat natuurlijk Patrick, zijn de woorden afkomstig van de zegenbede die we onlangs bij de huwelijksbevestiging van het echtpaar Wessels-Snoei in de kerkdienst hebben gebruikt. Op verzoek van het bruidspaar heb ik, terwijl zij op de knielbank zaten, over hen die oude woorden uitgesproken van de zegen van St Patrick. Een aantal van u vroeg om de tekst, reden waarom ik in deze Binding het woord geef aan Jaap Zijlstra, dichter-dominee die ooit in het blad 'de Open Deur' schreef: " door een bloemknop te ontleden belet je haar te ontluiken. Door de zegen van Sint Patrick te ontrafelen beroof je jezelf van de zegen. Dus wat nu volgt is niet bedoeld als uitleg, nee, het is een toegift, waarin ik vertel wat deze zegen bij mij oproept":
De eeuwige God zij voor u om u de juiste weg te wijzen. Abraham, vader van alle gelovigen, is op weg gegaan, niet wetend waar hij komen zou. Hij ging letterlijk op de bonnefooi. Dat woord komt uit het Frans en betekent: op goed geloof. Abraham ging op goed geloof naar het land dat God hem wijzen zou. Ook wij zijn onderweg naar een land van belofte, en reizen op de bonnefooi.
De eeuwige God zij achter u om u in de armen te sluiten en te beschermen tegen gevaar. Je hebt geen ogen in je rug. Je bent kwetsbaar. In je zonnige leven kan het plotseling donker worden. Heer, als Gij uw handen op mijn ogen legt en ik niets weet te zeggen dan te zwijgen, wilt Gij het zelf zijn die uw Naam zegt dan valt het duister en gaat de dag stijgen.
De eeuwige God zij onder u om u op te vangen wanneer u dreigt te vallen. Als kind klom ik in een boom. Ik keek naar beneden en werd bang. Mijn vader kwam onder boom staan en zei: spring maar. En ik sprong, in het vertrouwen dat mijn vader me op zou vangen. Geloven is ook een sprong. In twee Vaderarmen.
De eeuwige God zij in u om u te troosten als u verdriet hebt. Op kernmomenten in mijn leven schonk God mij een vrede die mijn verstand te boven gaat.
De eeuwige God zij om u heen als een beschermende muur als anderen over u heen vallen. Er is niemand die in zijn leven niet een tijd meemaakt dat het pad niet over rozen gaat. Moge u dan God om u heen weten als een muur.
De eeuwige God zij boven u om u te zegenen: een gedicht van Nicolaas Beets begint zo: "de moerbeitoppen ruisten, God ging voorbij. Nee niet voorbij, Hij toefde, Hij wist wat ik behoefde en sprak tot mij." De hooggeleerde Beets heeft in kinderlijk geloof ervaren dat de eeuwige God ons te boven gaat en tegelijk heel nabij is,.
Zo zegene u God, vandaag morgen en tot in eeuwigheid. AMEN
J.M.W.
